سرور حسن زاده
چکیده
این مطالعه با هدف نقش شوخطبعی و نظمجویی هیجانی در پیشبینی سرمایههای روانشناختی در دانش آموزان متوسطه دوم منطقه دو شهر مشهد انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم منطقه دو شهر مشهد بودند که در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونهگیری، تصادفی خوشهای ...
بیشتر
این مطالعه با هدف نقش شوخطبعی و نظمجویی هیجانی در پیشبینی سرمایههای روانشناختی در دانش آموزان متوسطه دوم منطقه دو شهر مشهد انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم منطقه دو شهر مشهد بودند که در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونهگیری، تصادفی خوشهای بود که بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970) نمونهای به حجم 300 نفر انتخاب شدند. ابزار مورداستفاده برای سنجش متغیرهای پژوهش شامل پرسشنامه سرمایه روانشناختی (PCQ)، پرسشنامه شوخطبعی خشوعی و پرسشنامه تنظیم هیجانی (ERQ) بودند. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از آزمون رگرسیون چندمتغیره نشان داد متغیرهای شوخطبعی و نظمجویی هیجان میتوانند به میزان 6/37 درصد از تغییرات متغیر سرمایههای روانشناختی را پیشبینی کنند. نتیجه این مطالعه نشان داد بین شوخطبعی و نظمجویی هیجان با سرمایههای روانشناختی رابطه وجود دارد.
سرور حسن زاده
چکیده
مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین ریتمهای شبانهروزی با فراحافظه با میانجیگری سبکهای پردازش هیجانی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود که جامعه آماری آن را دانشجویان روانشناسی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامشهر تشکیل میدادند (2300 = N). روش نمونهگیری تصادفی طبقهای است. حجم نمونه بر اساس نظر تاپاچنیک و فیدل (2001) ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین ریتمهای شبانهروزی با فراحافظه با میانجیگری سبکهای پردازش هیجانی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود که جامعه آماری آن را دانشجویان روانشناسی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامشهر تشکیل میدادند (2300 = N). روش نمونهگیری تصادفی طبقهای است. حجم نمونه بر اساس نظر تاپاچنیک و فیدل (2001) در مطالعات با رویکرد مدلیابی معادلات ساختاری تعیین شد (200=n). ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مقیاس ریتمهای شبانهروزی هورن و اوستبرگ (1976)، مقیاس اعتماد به حافظه و شناخت ندلجکوویک و کایریوس (2007) و مقیاس پردازش هیجانی باکر و همکاران (2007) بود. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری انجام شد. یافتهها نشان داد ریتمهای شبانهروزی با ضریب 421/0 و بهبیاندیگر بهاندازه 1/42 درصد بر فراحافظه تأثیر دارد (05/0 > p ) و با توجه به مقدار t-value که برابر 523/7 است میتوان بیان کرد سبکهای پردازش هیجانی در رابطه بین ریتمهای شبانهروزی با فراحافظه نقش میانجی را ایفا میکند.